Mikrofony dynamiczne

Opatentowane już w 1931 r. przez Wenete’a i Thuras’a, bardzo proste zarówno w budowie jak i w obsłudze, nie potrzebują dodatkowego zasilania. Ich największą zaletą jest wytrzymałość zarówno na warunki atmosferyczne jak i na uszkodzenia czy wstrząsy. Nie są co prawda tak dokładne i czułe jak mikrofony pojemnościowe i nie wyłapują wszystkich szumów i detali. Dodatkowo bardzo dobrze znoszą wysokie ciśnienie akustyczne, dlatego świetnie się nadają do nagrywania np. wzmacniacza gitary elektrycznej czy perkusji.